SOBE VE IKE KASIRGASI

Oncelikle IKE kasirgasi ile ilgili arayip soran tum arkadaslarima cok tesekkur ediyorum. Bizim buralara birsey olmadi, hatta yagmur bile yagmadi desem yeridir. Eger ilk haliyle geseydi bizim ustumuzden de gececekti ama son anda doguya kayinca buralara ulasamadi.

Sizlere soyle anlatabilirim, gercekten cok buyuk bir kasirgaydi, etkileri hala suruyor bazi sehirlerde. Texas eyaleti, yuzolcumu olarak neredeyse, Turkiye'miz buyuklugunde ve de gelen kasirga da Texas eyaletinden biraz buyuk birseydi, varin gerisini siz dusunun. Tekrar cok tesekkur ediyorum soran arkadaslarima, etkilenen insanlara da cok buyuk gecmis olsun diyorum. Her an herkesin basina gelebilecek doga felaketleri bunlar maalesef.

Sevgili Melisa beni sobelemisti ama bir turlu yazamamistim, sagol Melisa, hemen cevapliyorum, gerci gecen sene de, ayni konuda sobelenmistim, oradan kopya cekiyorum:)

1.Blog yazmaya ilk defa ne zaman başladım?

Blog yazmaya baslayali neredeyse 2 yil olmak uzere. Uzunca bir sure bloglar arasinda dolandim, durdum, tariflere baktim, yorumlar yazdim. Ama hep aklimdaydi, yapsam mi, yaparsam devam ettirebilir miyim acaba? diye. Ve bir gayret ile basladim. Beni bu ise en cok yureklendiren ise universiteden arkadasim Hulya oldu. Hulya ve esim sayesinde, sizler ile birlikte yaklasik 2 senedir buralardayim. Ve de iyi ki baslamisim diyorum, hic bir zaman kaybetmek istemedigim dostlar kazandim.

2.Blog yazılarımın konusu belli bir çizgide olması için çaba gösteriyor muyum? Yoksa içimden geldiği gibi mi yazıyorum?

Aslinda icimden geldigi gibi yaziyorum. Genelde tarif verdigim icin, ve cok fazla konusmayi sevmedigimden mi olsa gerek, tariflerimi kisa ve anlasilir bir sekilde, olmasi gereken en yalin haliyle veriyorum. Bazen baska, begendigim yazilari ve ozel gunlerimizi paylasmaktan da zevk aliyorum.

3. Blog yazmak için gün içinde bazı şeylerden feragat ediyor muyum?

Cok feragat edemiyorum, zaten yapmam gereken sorumluluklarim var ise, blogumu istemeden de olsa aksatabiliyorum. Bilemiyorum ama sizde de oyle oluyor mu? Surekli aklimin bir kosesinde oluyor blogum ama bazi gunler hic bakamiyorum, yorumlarima cevap yazamiyorum uzulerek. O yuzden yapmam gereken diger seylerden feragat edemiyorum.

4. Blog yazmak benim için eğlenceli bir uğraşken şimdi artan bekleyiş yüzünden zorunlu bir hal almaya başladı mı?

Bazen istemesem de boyle hissettigim anlar oluyor ve oyle gunler oluyor ki, hic birseye yetisemez oluyorum, o zaman aklimin bir kosesinde surekli “ bloga birseyler yazmam gerek” diye soylenip duruyorum kendi kendime. Ama sonra zevkle oturuyorum bilgisayarin basina, sizlerin yorumlarini okuyup, yazmaya. Yorumlarinizi okudugumda ki yuzumu gormenizi isterim, hep gulumseme ile bakiyorum ekrana. Eger cok zorunluluk hisseder gibi olsam, cok guzel arkadasliklar kazandim onlari kaybetmek istemem ama, blog isini birakirim herhalde.

5. Blog yazmayı daha ne kadar sürdüreceğim?

Bunu cevaplamak cok zor gibi geliyor bana, elimden geldigince bildiklerimi sizler ile paylasmak, sizlerden binlerce sey ogrenmek, ufkumu genisletmek cok ama cok guzel. Ve bunun disinda o kadar guzel dostluklar olustu ki, bunu hic katbetmek istemem, neredeyse dunyanin her yanina yayilan onlarca arkadasligimiz oldu. Allahim en basta saglik versin, herseyin ustesinden geliriz.

Tekrar tesekkur ediyorum Melisa. Nice sobelere....